ରବିବାର ସକାଳ. ଏଥର ରଜ ରବିବାର  ଦିନ ପଡୁଥିବାରୁ  ଗାଁ ଛକ କାଲୁ ମିଆଁ ଦୋକାନରେ ଲମ୍ବା ଲାଇନ.ଲୋକ କୁହନ୍ତି ସେଠି କୁଆଡେ ଭଲ ଖାସି ମାଂସ କମ ଦାମ ରେ ମିଳେ । ସେଥିପାଇଁ  ପ୍ରବଳ ଭିଡ,ମାଂସ ଦୋକାନ କୁ ଲାଗି ଛୋଟ କୁଡ଼ିଆ ଟେ। ସେ କୁଡ଼ିଆ ଭିତରେ କିଛି  ଛେଳି ବନ୍ଧା ହେଇଥାନ୍ତି.ବାହାରେ ଲୋକମାନଙ୍କ ର ପେଲା ଠେଲା ଭିଡକୁ ଦେଖି ଛେଳିମାନେ ଚୁପ ଚାପ ଛିଡା ହେଇ ଥାନ୍ତି . କଳା ଧଳା ମିଶା ଛେଳି ଟି ହାଠାତ କହି ଉଠିଲା  ବୁଝିଲ ଭାଇ ମାନେ.... ମୁଁ ବହୁତ ଭାଗ୍ୟବାନ । ଯେତେବେଳେ ଛୋଟ ଥିଲି ମୁଁ ଭାରି କୌତୁକିଆ ଥିଲି ଆଉ  ଗାଁ ସାରା ଲୋକ ମାନେ ମୋତେ ଗେଲ୍ହା କରୁଥିଲେ  ମୋତେ କେବେ ବି ତଳେ ଚାଲିବାକୁ ଦେଉନଥିଲେ  .କିଏ କେତେ ରକମର ଖାଇବା ଦେଉଥିଲେ । ମୋ ମା ପାଖକୁ ବି ଆସିବାକୁ ଦିଅନ୍ତିନି. କିଏ କଅଁଳ ଘାସ ଦିଏ ତ କିଏ ମୋ ଗାଲରେ ଗୋଟେ ପପି.ଏମିତି କେତେ ସ୍ନେହ ଆଦର .ଟିକେ ବଡ ହେଇଗଲା ପରେ ମୋ ମାଲିକ ସବୁବେଳେ ମୋତେ ସକାଳେ ଧରି ଆମ ଗାଁ ପଡିଆ କୁ ଯାଏ ଆଉ ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖେଇ କହେ  ହେଇ ଦେଖ ରେ ଭାଇ ଦେଖ ...... ମୋ ରାଜା କୁ ଦେଖ ...ମୋ ରାଜା ଆହୁରି ବଢିବ. ପିଲାବେଳେ ମୁଁ ଭାରି ସୁନ୍ଦୁରିଆ ହେଇଥିବାରୁ ମୋ ନାଁ ଦେଇଥିଲେ ରାଜା.ଏକଥା ଶୁଣି ମୋ ଛାତି କୁଂଢେ ମୋଟ ହେଇଯାଉଥିଲା.ମୋର କିଛି ବି ଅସୁବିଧା ହେଉନଥିଲା .ଦେହ ଟିକେ ଖରାପ ହେଲେ ସଂଗେ ସଂଗେ ଡାକ୍ତର   ହେ...